De Kleuren van Alison (2): Blauw

Alison Souffreau is tekenaar en illustrator. Ze laat zich graag inspireren door films, verhalen, momentopnames en banale scenes. In haar tekeningen zoekt ze naar een manier om mensen intenser of anders te laten kijken naar hun omgeving. Het intuïtieve speelt een belangrijke rol in haar werk, zo ligt de nadruk eerder op het weergeven van een gevoel of emotie dan een waarheidsgetrouwe weergave van de werkelijkheid.

Voor Kinoautomat maakt ze een reeks rond kleur in film, een persoonlijke analyse over hoe kleur onze ervaring van een film bepaalt. Steeds neemt ze een andere kleur onder de loep en onderzoekt ze welke gevoelens deze oproept en hoe de maker van de film dit gebruikt om hun verhaal compleet te maken.

Na een rode reeks zet Alison haar geschilderde analyses verder met de kleur van weemoed en eenzaamheid, melancholie en kilheid, comfort en onheil.

Blauw.

. Chungking Express / Wong Kar Wai

Te midden van een chaotische droomstad worden twee verhalen verbonden door toevalligheden.

Zij is op de vlucht, ontoegankelijk houdt ze haar masker op, maar haar schoenen gaan uit. Hij heeft een voornemen en wordt verliefd, de ananas moet namelijk op. Samen zoeken ze troost, rusten ze uit. Hij denkt aan haar, zij aan hem.

Zij droomt van California, dromend van hem. Ze maakt de dingen beter, houdt alles netjes en zorgt voor hem. Hij praat tegen de keukenvod, kijkt naar haar, legt een plaatje op. De muziek staat te luid en de afspraak leek verkeerd begrepen te zijn. Het vliegtuig stijgt op, hij wacht op haar.

Blauw is een verlichte stad, snel en hectisch. Het is de wereld waarin mensen zich eenzaam voelen. Blauw is ook speels, dromerig en hoopvol. Het is warm en omarmend. Het toont ons hoe verliefdheid groeit vanuit droefenis.

. Goksung (The Wailing) / Na Hong-Jin

In een afgelegen dorpje, omringd door verrukkelijk groene bossen en bergen, worden mensen krankzinnig. Buiten zichzelf van woede buigt hun lichaam zich in onmenselijke poses. Ze vallen aan, schreeuwend, bezeten van iets.

Een onbekende begeeft zich onder de mensen, zijn vuurrode ogen boezemen angst in. Het stortregent, de lucht is donker en druilerig.

Blauw is onheilspellend, een voorteken van kwaad. Het is nat en kwaad en wil ons meenemen in zijn duisternis. De nacht valt en rituelen of geloof helpen niet. De aanvallen zijn gruwelijk en bruut, vanop een afstand kijkt hij toe. Luister, die schreeuw is niet van deze wereld.

. Nelyubov (Loveless) / Andrey Zvyagintsev

Niet gewenst en nooit welkom geweest; per ongeluk op deze wereld gezet en aan kant geschoven. Je zou voor minder verdwijnen.

Een narcist en een lafaard, ze zoeken jou. Er is schuldgevoel en angst, een diepgewortelde haat tegenover elkaar. Ze leven in een afstandelijke samenleving en kijken enkel naar zichzelf. De wereld is koud, letterlijk en figuurlijk.

De intimiteit van de slaapkamer is donkerblauw, het geeft de illusie van warmte en liefde. Er is geen liefde, niemand wil liefde, niemand krijgt compassie.

Blauw is kil en bitter, het is een wrang gevoel, het inademen van de koude, dunne lucht. Ze treuren, je kan niet anders dan walgen.

. Moonlight / Barry Jenkins

In een dwingende omgeving kan je nooit jezelf zijn. Mensen stellen teleur en leven in een roes. Je bent hun alles, je bent niets waard. De ruwe huizen en verloederde straten, er is geen werk, er is geen hoop.

Er is een vermoeden van wie je bent, van wie je kan zijn. En er is zachtheid, in elke fase van het leven is er zachtheid. Waar zware bassen zouden moeten draaien zweeft klassieke muziek.

Blauw is herkenbaarheid, een vertrouwd rustpunt. Kalmte in de schreeuwerig paarse gang. Het is je moeder, je vriend, je geliefde. Jij bent blauw.